Wat de sociale kaart volgens de
theorie is, leest u elders in deze nieuwsbrief. Maar wat weet men er in de
praktijk van? We stellen Jaap de vraag: “Waar denk je aan bij ‘sociale kaart’?”
Jaap: “Voor mij is de sociale kaart, dat wat iemand meekrijgt aan kennis van
voorzieningen”. Jaap weet een lange lijst aan voorzieningen op te noemen bij
hem in de buurt, wijk Bouwlust. Zowel gezondheidsvoorzieningen (huisarts, apotheek,
Parnassia) als dagbestedings- en wijkcentra (REAKT, wijkcentrum Bouwlust,
sporthal Loosduinen) komen voorbij. Ook kan hij moeiteloos een aantal kerken in
de buurt noemen. Het praten over de sociale kaart roept herinneringen op. Jaap:
“In het wijkcentrum volgde ik ooit een naaicursus om zelf knopen aan te leren naaien.
Ik werd echter direct achter een naaimachine gezet zonder enige verdere uitleg.
Na één keer dacht ik: wegwezen hier!”
Truus woont al ruim 25 jaar in het
Laakkwartier. Haar associatie met de sociale kaart is het onderlinge contact
tussen mensen en het ‘meer samenwerken’. Wat er zoal in haar buurt te vinden
is? Moeiteloos lepelt ze vier wijkcentra op. Ze kent ze allemaal en weet ook
wat ze er ooit deed. Zoals over buurtkamer De Wijkplaats: “Na mijn scheiding
heb ik hier veel bingo gespeeld.” Twee andere centra ‘De koffiepot’ en ‘het
Vadercentrum’ heb ik ook veelvuldig bezocht. Andere instellingen en
voorzieningen die Truus noemt: huisarts, apotheek, bibliotheek en
stadsdeelkantoor. “Wat verder handig is, is het Laaknieuws, de wijkkrant voor
Laak Centraal. Daar staan veel belangrijke telefoonnummers in. Als je iets zoekt,
kun je het zo vinden!”, sluit Truus af.
Voorzieningen
verbonden aan sociale leven
Patricia, Wit-Russische van origine, woont sinds2008 in de wijk Bohemen.
Bij het begrip sociale kaart denkt zij aan: “De dingen die verbonden zijn aan
iemands sociale leven”. Patricia benoemt hierbij twee winkelcentra en drie
restaurants. In Kijkduin vindt zij ook veel voorzieningen met betrekking tot
haar activiteiten. Ook rekent ze een sportclub, huisarts, apotheek en een kerk
in de buurt tot haar sociale kaart. Patricia weet haar weg in Den Haag goed te
vinden en daarmee ook de voorzieningen die haar sociale leven verrijken. “Toch
ben ik het liefst met mijn ouders en vrienden in Minsk aan het skypen…”
Patricia, Wit-Russische van origine, woont sinds
En zo ziet u maar weer: iedereen
vult zijn of haar kaart weer anders in. De sociale kaart is als een sociale
taart: Iedereen heeft ermee te maken, maar de één eet er meer stukjes van dan
de ander!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten