Stichting ZorgDier verbindt zorg en dier

Interview met Jan van Summeren, directeur van Stichting ZorgDier.

Een dier als gezelschapsvriend en kameraad is voor veel mensen de gewoonste zaak van de wereld. Wanneer mensen door omstandigheden niet (meer) voor hun eigen huisdier kunnen zorgen, vervalt de mogelijkheid om te genieten van de vriendschap en de bijzondere kracht die huisdieren te bieden hebben. De zorg voor bijvoorbeeld een hond geeft structuur, kan het leven zin geven en maakt het makkelijker om met anderen contact te maken. Maar wat wanneer je niet meer in staat bent om (goed) voor je hond te zorgen?

Stichting ZorgDier kan deze leemte opvullen en verzorgt projecten in heel Nederland. ZorgDier werft vrijwilligers met hun eigen huisdier. De vrijwilliger en het eigen huisdier worden door de stichting professioneel opgeleid voor frequente bezoeken aan een zorginstelling of bij mensen thuis. Op deze manier kunnen zorgbehoevende mensen aandacht en liefde van dieren krijgen. Ze gaan dan vaak zichtbaar vooruit. Contact met een dier geeft de aanzet om opnieuw contact met andere mensen te leggen. Daarnaast nodigt een dier mensen uit in beweging te komen. De wereld van zorg en dier samenbrengen, zodat professionals zich kunnen inzetten voor de geestelijke gezondheid van mensen, met behulp van dieren: dat wil Stichting ZorgDier.

Kunnen cliënten van Parnassia een beroep doen op Stichting ZorgDier?‘Ja, in principe kan dat. ZorgDier werkt projectmatig. Dat wil zeggen: we werven voor hen graag een vrijwilliger die gedurende langere tijd met bijvoorbeeld een hond (of kat) op bezoek kan gaan. Door een gedegen selectie en training  zijn de bezoeken veilig en verantwoord voor mens en dier. We sluiten contracten met zorginstellingen en we hebben sinds kort ook een samenwerking met Parnassia. We zijn met Bavo Europoort en Vrienden van Parnassia bezig met de voorbereiding van een ZorgDierproject in Capelle aan den IJssel.’

Kunnen cliënten zelf een aanvraag indienen bij Stichting ZorgDier?

‘Meestal verloopt het eerste contact via de begeleider of behandelaar. Vooral ook om vragen van hulpverleners voor te zijn. Die vragen gaan dan over allergieën, over de kosten, de verantwoording, veiligheid, verzekeringen e.d. Het is raadzaam om het eerste contact via de instelling te laten lopen.’

Hoe ziet een bezoek van een ZorgDierteam eruit?

‘Bezoeken kunnen plaatsvinden op een afdeling, in een groep van 10-12 mensen, maar ook bij mensen thuis. De vrijwilliger komt altijd met zijn eigen hond of kat. Er is een samenspel tussen dier, vrijwilliger en cliënt. Bij een bezoek op een afdeling gebeurt altijd wel iets. Mensen die anders heel stil bij elkaar zitten, gaan (met elkaar) praten, halen herinneringen op of staan uit hun stoel op om hond (of kat) te aaien. Daarbij is altijd iemand van de instelling aanwezig, bijvoorbeeld een activiteitenbegeleider. Bij bezoeken aan mensen thuis zien we dezelfde soort interacties, maar de inbreng van de individuele cliënt is veel groter. Meestal duren bezoeken ongeveer een uur. De frequentie per week kan onderling worden afgesproken.’

Wat is het grote voordeel van deze manier van werken?

‘Het is voor zorginstellingen vooral een uitbreiding van hun aanbod. Wat we veel zien is dat wat mensen niet voor elkaar krijgen, door de aanwezigheid van een dier wel lukt. Wanneer vooroordelen bij zorginstellingen zijn weggenomen, ontstaat er op afdelingen en bij mensen thuis weer een nieuwe dynamiek. Het zet mensen in beweging.’

Jan van Summeren laat zich kennen als een groot pleitbezorger van Stichting ZorgDier. Hij is gek op dieren, maar benadrukt vooral de professionaliteit van de opleiding tot vrijwilliger. Stichting ZorgDier steunt alleen projecten die duurzaam, veilig en verantwoord zijn.

Wilt u meer weten over de mogelijkheden en activiteiten van deze Stichting?

Bezoek de website: www.zorgdier.nl

Gek op dieren

Een gouden combinatie

“Kijk”, roept Anna trots en enthousiast. “Dat is mijn kat.” Een wollige kater komt rap aangetrippeld en stevent op Anna af. Duidelijk is dat de twee een band hebben samen. Iedere dag komt Anna haar Simba even knuffelen. “Het is zo fijn, dat ik hem toch iedere dag kan zien en weet dat er goed voor Simba gezorgd wordt.” Anna is opgenomen in de kliniek van Parnassia. “Dit is een moeilijke tijd en als ik nu ook nog Simba had moeten missen…”, rilt Anna. “Ik moet er eigenlijk niet aan denken.”

Twee keer per dag zoekt Anna haar kat op en ziet hoe ook Simba steeds meer went in het dierenpension. Er is een grote kattenruimte met een luikje naar buiten. Zowel binnen als buiten hebben de katten de ruimte om te spelen, zich te wassen of een beetje te dutten. “Ik vind het een prachtig pension”, meent Anna. “Het is hier erg schoon, de mensen die er werken zijn vriendelijk en je kunt merken dat ze hart voor dieren hebben. Mijn kat wordt ook altijd met ‘Simba’ aangesproken. Dat geeft me een warm en geborgen gevoel.” Anna zelf gaat langzaam weer vooruit. “Dat ik contact heb met Simba werkt zeker mee aan mijn herstel.”

Het mes snijdt aan twee kanten

Ze veegt een paar haren uit haar gezicht en zet een voederbak neer. Een hond begint gretig te eten. Glimlachend slaat Nathalie het dier gade. “Lekker, hé Goofy?” Nathalie werkt anderhalf jaar als vrijwilliger bij het dierenpension. “Voor mij is het opbouwen van een dagritme belangrijk en tegelijkertijd kan ik hier goed en nuttig werk doen.” Nathalie is patiënt geweest bij Parnassia en functioneert momenteel weer goed. “Ik heb geen gesprekken en medicijnen meer nodig en woon op mezelf. Helaas heb ik geen huisdieren, maar ik geniet erg van mijn werk met de dieren in het pension.”

Ze wordt even onderbroken door een blije Goofy die z’n kop tegen haar been aanduwt. “Volgens mij heeft hij lekker gegeten”, lacht Nathalie. “De sfeer is erg goed hier en met alle andere collega’s vormen we een hecht team. Ieder heeft zijn of haar taak, maar we doen het met z’n allen”, vertelt Nathalie enthousiast terwijl ze Goofy aait. “Mijn toekomstwens is om een opleiding als dierenverzorgster te gaan volgen.”

Meer weten?

Het dierenpension in bovengenoemde persoonlijke verhalen bevindt zich op het terrein van Parnassia aan de Albardastraat in Den Haag. Wilt u meer informatie over het dierenpension? Neem dan contact op met het: Dierenpension 'Ons tweede nest', Papajastraat 15, 2552 DR Den Haag, telefoon 070-391 71 68.

Dierenpensions binnen de GGZ

Interview met Rianne Visser, zelfstandig ondernemer die zich bezighoudt met realisatie en exploitatie van dierenpensions bij psychiatrische ziekenhuizen in Nederland.

Werken met dieren, dat is voor veel mensen een geweldige dagbesteding. Mensen met psychiatrische en/of psychosociale problemen kunnen bij dierenpension ‘Ons tweede nest’ terecht. ‘Ons tweede nest’ is een onderdeel van REAKT en is oorspronkelijk ontstaan uit een idee van de cliëntenraad van Parnassia in het jaar 2004. Het dierenpension is in 2009 gebouwd aan de Papajastraat in Den Haag.

Rianne Visser beheert het dierenpension en werkt er ook zelf. Ze vindt het werk geweldig en het geeft haar veel voldoening. “Samen met ongeveer 25 vrijwilligers werken we in een gezellige en prettige werksfeer. Het is mooi om te zien dat mensen die hier werken vaak opbloeien en verder herstellen. Niet alleen het opdoen van een arbeids(dag)ritme is een groot voordeel, ook de mogelijkheid om van begeleid werk naar zelfstandig werk te groeien biedt perspectieven. Hiernaast is ‘Ons tweede nest’ een zogenaamd leerwerkbedrijf. Er zijn vrijwilligers die de studie mbo dierverzorging naast het werk in het dierenpension volgen.”

Niet alleen in de regio Haaglanden is er veel vraag naar deze vorm van dagbesteding, maar ook op andere plaatsen in Nederland. Rianne heeft een eigen bedrijf genaamd, Dog-sense. Dit bedrijf houdt zich bezig met de realisatie en exploitatie van dierenpensions bij psychiatrische ziekenhuizen in heel Nederland. Op andere locaties in Nederland bevindt dit concept zich nog in de opbouwfase. Een tweede en waarschijnlijk derde dierenpension zal binnenkort komen in Noord-Holland.

Ins en outs

Een dierenpension op het terrein van een psychiatrisch ziekenhuis houdt zich bezig met de opvang van dieren van eigenaren die vanwege psychische stoornissen in een psychiatrisch ziekenhuis zijn opgenomen en tijdelijk niet voor hun huisdier kunnen zorgen. Dit biedt de eigenaar de mogelijkheid zijn/haar huisdier dagelijks te bezoeken en dit draagt bij aan het herstel. Daarnaast is er bij een opname vaak sprake van emotionele en financiële problemen. Met een dierenpension op het terrein van het psychiatrisch ziekenhuis behoren deze problemen tot het verleden.

Dit is anders dan bij een commercieel dierenpension. Hier vraagt men gemiddeld € 12,- per dag aan de eigenaar voor de opvang van een dier. “Wij rekenen € 2,50 voor een grote hond, € 2,- voor een kleine hond en € 1,50 per kat per dag. Op dit moment hebben ongeveer 25 mensen een huisdier bij ons ondergebracht. We vangen alleen honden en katten op. Geen knaagdieren, vogels of andere huisdieren. In ‘Ons tweede nest’ kunnen maximaal 13 honden en 18 katten tegelijkertijd opgevangen worden”, vertelt Rianne. 

Therapeutische hondentraining

Rianne start in april 2011 met een therapeutische hondentraining. Deze training is een vorm van resocialisatie. Mensen die deze training volgen, zullen zich bewuster worden van het effect van hun eigen gedrag op hun omgeving. Een hond is altijd eerlijk, een hond heeft geen masker op. Door therapeutische training met honden kunnen mensen bepaalde angsten en onzekerheden overwinnen. Ook kunnen mensen milder, zachtaardiger worden door positieve beloningsmethode op de hond toe te passen.

Meer informatie?

Voor meer informatie over Dog-sense:

bezoek de website www.dog-sense.nl

Voor meer informatie over het dierenpension ‘Ons tweede nest’:

bezoek de link www.reakt.nl/projecten/den-haag/dierenpension-den-haag

‘Ik en de anderen’

Deze pagina richten we met name op familie, vrienden, kennissen en bekenden van de patiënten. Hierin zult u herkenbare artikelen vinden vanuit de praktijk voor uzelf, maar vooral ook voor uw omgeving.

Schroom dus niet deze pagina ook te laten lezen door uw huisgenoten, familieleden, vrienden, kennissen of andere bekenden. Nieuwe invalshoeken en andere gezichtspunten kunnen soms een beter zicht op uw persoonlijke situatie geven. Meer helderheid en begrip voor u en uw omgeving, dat is het doel van deze rubriek.

Dieren plezieren

Op een regenachtige januarimiddag ben ik op huisbezoek bij twee dames, Clarisse en Margot. Zij hebben al veertig jaar katten, op dit moment acht in totaal. Luisterend naar exotische namen als: Tiffin, Colette, Plon, Mignon, Bastet, Camille, Koetsjing en Truffel. Op mijn eerste vraag wat deze katten voor hen betekenen roept Clarisse direct uit: “Alles!” Margot vult aan: “Thuis staat er iets op je te wachten. Je verzorgt iets. En als zij plezier hebben, dan hebben wij dat ook.”

Kattenliefde en…

Clarisse vertelt: “Oma had al twee katten en thuis hadden we er ook twee én een herdershond.” Margot knikt: “Onze andere oma had naast katten ook ganzen, geiten, honden, konijntjes en een duif.” Kortom, beide dames zijn met dieren opgevoed en grootgebracht. Katten zijn zulke leuke dieren omdat ze een ‘eigen’ karakter hebben en vaak zélf iets gaan doen. Favoriete katten? Clarisse: “Geef mij maar stoute katten! En dan het liefst van het Ciperse ras.” Margot: “Doe mij maar initiatiefrijke katten! Rode katers spreken me hierin erg aan.” 

Tot slot vraag ik de dames te reageren op de zin: de kat als therapie? Clarisse meent: “Een kat in huis geeft rust en voldoening.” Margot vindt: “Door de verantwoordelijkheid zul je niet snel afzakken. En door te zorgen houd je je eigen leven beter op de rails!”

…hondenliefde

Begin februari spreek ik François, die al zijn hele leven huisdieren heeft. Het begon ooit met een zwervende kat, die afkwam op zijn nachtegaal. “Tik, tik”, tegen de kooi, maar gelukkig vielen er geen gewonden. De kat is vijftien jaar gebleven, waarna het hondentijdperk aanbrak. Er was een tijd dat François en zijn echtgenote Josephine vier honden tegelijk hadden, maar nu is er nog maar één in huis, Sheila.

Wat betekent een hond als huisdier? François: “Een hond is je kameraad, je kunt hem knuffelen en is hij is onvoorwaardelijk trouw. Nu de kinderen de deur uit zijn, zorgt Sheila voor leven in de brouwerij.” Ook hem leg ik de stelling voor: De hond als therapeut? François roept meteen: “Dat geldt voor iedere hond! En als je goed zorgt voor je hond dan krijg je er zoveel voor terug: een dagelijkse vriendschap en een grote mate van aanhankelijkheid.”   

Dierbare ontmoetingen

Sinds enkele jaren krijgt de inzet van dieren steeds meer belangstelling in Nederland bij de behandeling van mensen met psychiatrische problematiek. Andere landen als Amerika, Australië en Engeland zijn ons voorgegaan in de ontwikkeling om dieren in te zetten voor therapeutische doeleinden. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat deze initiatieven een succesvolle bijdrage leveren aan het welzijn van mensen.

Therapie waarin dieren een rol spelen wordt Animal Assisted Therapy (AAT) genoemd. Met hulp van het dier (therapiehond, -kat, -konijn) werkt de cliënt aan cognitieve, sociale, emotionele en/of fysieke doelstellingen.

De positieve effecten

De positieve effecten zijn gemeten op velerlei vlakken. Naast de meer algemeen bekende effecten zoals verlaging hartslag, bloeddruk en stressreducerende werking, heeft de inzet van een zorgdier ook invloed op het sociale gedrag. Het bevordert de openheid van mensen ten aanzien van hun omgeving, vergroot het inlevingsvermogen en prikkelt zorgvaardigheden.

Ook op cognitief vlak zijn er positieve effecten. Een dier als onderdeel van de therapie stimuleert het geheugen, verbetert communicatieve vaardigheden en vergroot concentratie. Emotioneel gezien kunnen patiënten een gevoel van verbondenheid ervaren, emoties beter uiten en hechten op een veilige manier vanwege de onvoorwaardelijke acceptatie van dieren.

Wilt u meer weten? Lees dan eens verder op onderstaande interessante links:

http://www.diereninzorgenwelzijn.nl/, http://www.gekmetdieren.nl/, http://www.aaiaa.nl/

 Bron: pets4care.nl