De oriëntatiegroep

Na voorbereiding van ruim een jaar was het op 12 januari eindelijk zover: de start van de oriëntatiegroep. In wijkcentrum Bouwlust aan de Eekhoornrade zitten vier enthousiaste medewerkers klaar om acht deelnemers te ontvangen. Een aantal van hen zijn om uiteenlopende redenen minder mobiel en worden door twee verpleegkundigen van Parnassia thuis opgehaald en later ook weer thuisgebracht.

Wat is dat precies, de oriëntatiegroep?

De oriëntatiegroep biedt mensen die om uiteenlopende redenen de

wijk(activiteiten) niet zo goed kennen, de mogelijkheid om laagdrempelig

aan een activiteit deel te nemen. Al eerder draaiden er dergelijke groepen in het centrum van Den Haag en Scheveningen. De oriëntatiegroep wordt deze keer georganiseerd bij twee activiteitencentra van Stichting MOOI in het gebied Escamp.

Naast gezelligheid komen diverse onderwerpen aan de orde. Soms hebben de  onderwerpen de vorm van een workshop en soms betreft het een losse activiteit. Het programma staat in principe vast maar kan tussentijds worden veranderd omdat er rekening wordt gehouden met ieders wensen en ideeën.

Na rijp beraad is er gekozen voor de volgende zeven thema’s:

1. Buurt- en wijkoriëntatie

2. Voorlichting en ervaringen uitwisselen       

3. Sport en bewegen

4. Creativiteit en handvaardigheid

5. Film en documentaire

6. Koken en bakken

7. Muziek luisteren en dansen                          

Al sjoelend oriënteren

Onder een strakblauwe lucht fiets ik op een zonnige wintermiddag naar het wijkcentrum. In plaats van de vaste locatie is er voor één keer uitgeweken naar wijkcentrum Vrederust aan de Melis Stokelaan. Vanmiddag staat er sjoelen op het programma. Met zes deelnemers en zes (!) begeleiders vormen we twee teams. De meesten van ons hebben al jaren niet meer gesjoeld, maar fietsen en zwemmen verleer je ook niet.

Het aardige is dat het niet alleen bij sjoelen blijft. Tussendoor komen allerlei andere zaken aan de orde. Zo vraagt een deelneemster waar zij hulp kan krijgen bij het invullen van haar belastingpapieren. Ze krijgt meteen schriftelijke informatie over de ‘I-shop’. Een andere deelnemer ziet (en pakt) de lijst met vaste data waarop in het wijkcentrum kan worden gesjoeld. Weer een andere deelneemster is verbaasd dat er in ‘haar’ straat een wijkcentrum is. Met een stapel folders onder de arm verlaat ze aan het eind van de middag het pand. En ook ik zie in de diverse rekken vele nieuwsbrieven, krantjes en brochures, die ik graag meeneem voor mijn eigen MSS-foldertafel.

“Je neemt er altijd iets van mee”, grapt een deelnemer bij de uitgang, en zo fiets ik fluitend weer terug naar mijn eigen werklocatie. Benieuwd wat de volgende bijeenkomsten zullen opleveren!