‘Ik en de anderen’

Deze pagina richten we met name op familie, vrienden, kennissen en bekenden van de patiënten. Hierin zult u herkenbare artikelen vinden vanuit de praktijk voor uzelf, maar vooral ook voor uw omgeving.

Schroom dus niet deze pagina ook te laten lezen door uw huisgenoten, familieleden, vrienden, kennissen of andere bekenden. Nieuwe invalshoeken en andere gezichtspunten kunnen soms een beter zicht op uw persoonlijke situatie geven. Meer helderheid en begrip voor u en uw omgeving, dat is het doel van deze rubriek.



It’s all in the game

Op een zomerse aprildag spreek ik Rafikh. Na jarenlang kaartspelletjes te hebben gespeeld op de computer is hij nu helemaal in de ban van Wii-Fit. Honkbal, tennis, bowlen, iedere dag speelt hij zijn spel, alleen of samen met een medebewoonster. Lachend zegt hij: “Het is goed voor mijn lichaam, het ontspant me. Maar geestelijk geeft het ook rust. Ik ben met mijn gedachten even op iets heel anders gefocust.” Wanneer ik vraag hoe lang hij ermee bezig is, zegt hij laconiek: “Zeker 3 tot 4 uur per dag, echt iedereen zou het moeten doen!”

Van Wii-Fit en Xbox tot…
Mo is de volgende die ik interview. Ook hij is in de ban van geraakt van Wii-Fit. Vooral tennis en bowlen heeft zijn voorkeur. “Ik kom niet graag op straat en zo blijf ik toch in beweging.” Tijdsinvestering: 3 uur per week. Verder vertelt Mo over Texas Hold’em. Nooit van gehoord maar het is een Engelse benaming voor poker. Mo benadrukt dat het boeiend is en beslist niet verslavend. Hij speelt graag in de gemeenschappelijke woonkamer met een huisgenoot, dan is er ook direct contact met anderen. Op zijn kamer heeft hij een Xbox 360, een spelcomputer, maar daar speelt hij minder vaak op. Hij is liever elders en is ook bang dat het apparaat stukgaat als hij ermee speelt met anderen om zich heen.

Facebook en twitter
Matt is een echte gebruiker van de pc. Community sites, facebook, twitter, geen
medium is hem onbekend. Goed, af en toe zit hij even op ‘You Tube’ voor de muziek, maar er gaan dagelijks heel wat berichtjes, tweets en krabbels over en weer met zijn virtuele vrienden. In eerste instantie is Matt achter de computer gaan zitten om ‘de verveling te verdrijven’, maar meer en meer is het ook ‘a way of life’ geworden. Matt vertelt dat hij vooral plezier heeft beleefd aan het zich voordoen als iemand anders. Toen hij zich tijdens het chatten voorstelde als ‘Ricardo van de sportschool’ en daar allerlei avonturen bij verzon, leverde dat hem leuke contacten op.

Matt gelooft niet zo in relaties krijgen via de virtuele werkelijkheid. Wel heeft hij alweer een aantal maanden een mooi chat- en mailcontact met de Griekse Helena. Of dit contact ook een therapeutische waarde heeft, wil ik niet vragen. Duidelijk wordt wel dat er buiten de tastbare en zichtbare wereld van alledag nog een geheel andere werkelijkheid plaatsvindt. Eén die in elk geval veel mensen afleiding en ontspanning kan geven en even de dagelijkse sores kan doen vergeten.

Geen opmerkingen: